LDK 134: Compact Disc

O CD ou Compact Disc é un soporte dixital óptico para todo tipo de datos que foi creado en 1980 por Sony e Philips. O CD ten unha capacidade inicial de 650 MB nun diámetro de 12 cm, medida suficiente para gardar dentro os 74 minutos que dura a 9ª Sinfonía de Beethoven.

O disco componse dun pedazo de plástico de policarbonato no que, durante a fabricación, se imprimen unhas protuberancias microscópicas que forman unha espiral que vai dende o centro cara ao exterior que pode medir case 5 km que serán as que empregue o lector. Unha vez que se moldeou o policarbonato, aplícase unha delgada capa de aluminio reflector que cobre as protuberancias e, finalmente, cóbrese o aluminio cunha capa de acrílico que, ademais de protexer, serve de base para a etiqueta.

Existen catro tipos de CDs dependendo do seu fin:

• Só lectura: CD-ROM (Compact Disc Read Only Memory).
• Gravable: CD-R (Compact Disc - Recordable).
• Regravable: CD-RW (Compact Disc - Re-Writable).
• CD audio: CD-DA (Compact Disc - Digital Audio).

Para rematar, só queda dicir que este formato de soporte xa está caendo en desuso ao ser desprazado por memorias USB ou discos duros externos, que resultan máis económicos e permiten gravar os datos dunha maneira máis sinxela e unha maior cantidade de veces.