LDK 111: Proba do Carbono 14

A proba do Carbono 14 é unha proba para determinar a idade dun fósil, é dicir, para saber canto fai que o ser vivo estivo na terra. Para comezar a explicar en que consiste a proba, hai que explicar que, falando a cerca da radiación, existen de dous tipos de elementos: de vida curta, e de vida longa. Os de vida curta son aqueles que liberan a súa enerxía moi rápido, mentres que os de vida longa son os que a liberan nun período de tempo máis longo, é dicir, que co mesmo número de átomos, os primeiros liberan a enerxía moito máis rápido e, por tanto, son moito máis perigosos.

O carbono 14 ten unha semivida de 5 730 anos, é dicir, que nese período de tempo desintegrará a metade dos seus núcleos e despois, nos 5 730 anos seguintes, desintegrará a metade da metade e así sucesivamente. Se atopamos os restos dun ser vivo e queremos saber a idade do mesmo temos que medir a súa radioactividade, e se a medición que dá é a cuarta parte da que debería ter o mesmo animal vivo, significa que o fósil ten dúas semividas, é dicir, máis de 10 000 anos. O problema deste sistema é que só serve ata 10 semividas, uns 57 300 anos, e a parir de aquí é preciso empregar outros métodos.