A moitos de nós resultaranos imposible imaxinar a lectura como algo diferente ao que é: unha actividade privada, individual, silenciosa da que compartimos impresións sobre o contido máis que o contido propiamente dito.
Porén, durante a Idade Media a lectura era maioritariamente en voz alta. Isto non era unicamente produto da baixísima taxa da alfabetización e a lectura/representación de xograres e trovadores, senón que incluso as persoas que eran quen de ler lían maioritariamente en voz alta, de forma que calquera podería oir as súas palabras.
No século IV, San Agustín describe a estupefacción que lle causa que Ambrosio, obispo de Milán lea en silencio con estas palabras:
Porén, durante a Idade Media a lectura era maioritariamente en voz alta. Isto non era unicamente produto da baixísima taxa da alfabetización e a lectura/representación de xograres e trovadores, senón que incluso as persoas que eran quen de ler lían maioritariamente en voz alta, de forma que calquera podería oir as súas palabras.
No século IV, San Agustín describe a estupefacción que lle causa que Ambrosio, obispo de Milán lea en silencio con estas palabras:
Sed cum legebat, oculi ducebantur per paginas et cor intellectum rimabatur, vox autem et lingua quiescebant. Saepe cum adessemus [...] sic eum legentem vidimus tacite et aliter numquam sedentesque in diuturno silentio (quis enim tam intento esse oneri auderet?) ...Tamén Chaucer, o autor dos Canterbury Tales, comenta de si mesmo no Book of the Duchess este mesmo feito, destacándoo por orixinal.
Cando lía, recorrían as páxinas os ollos e percibía a mente o sentido, mais voz e lingua estaban calmos. Moitas veces, estando ali, [...] observámolo mentres lia, en silencio e nunca doutra forma, e quedabamos sentados (quen se atrevería a turbar tan intensa concentración?)...Confessionum, VI, 3.
652 For whan thy labour doon al is,Resulta interesante tamén comentar que Ambrosio tería aprendido a ler en silencio para evitar ser molestado e preguntado polo contido das súas lecturas, mentres que Chaucer faríao para non despertar aos veciños! Imaxinádesvos o ruído que habería na Biblioteca de Alexandría, por exemplo? Quen daría estudado alí!
653 And hast y-maad thy rekeninges,
654 In stede of reste and newe thinges,
655 Thou gost hoom to thy hous anoon;
656 And, also domb as any stoon,
657 Thou sittest at another boke,
658 Til fully daswed is thy loke,
659 And livest thus as an hermyte,
660 Although thyn abstinence is lyte.
Porque cando rematas o teu traballo, e fixeches os teus cálculos, en vez de descansar e [facer] cousas novas, vas á túa casa, e, calado como unha pedra, séntaste a [ler] outro libro, até que tes a vista cansada, e vives así como un hermitán, aínda que a túa abstinencia é [máis] lixeira.Book of the Duchess, II, 652-660
No hay comentarios:
Publicar un comentario